Bibliografia

http://www.bryk.pl/wypracowania/chemia/chemia_nieorganiczna/12698-charakterystyka_szkła.html

https://pl.wikipedia.org/wiki/Szkło

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/szklo-optyczne;3951466.html

http://www.hsg.pl/pl/o-szkle/szklo-krysztalowe

Podręcznik "Po prostu chemia" WSiP

Szkło sodowe

• Składa się głównie z tlenku wapnia, krzemu i sodu (CaO, SiO2, Na2O)
• Ma duże zastosowanie w życiu codziennym 
• Szkło sodowe służy do wyrobu sprzętów codziennego użytku takich jak : szklanki, kieliszki 

• Również stosuje się je do produkcji opakowań szklanych : butelek, słoików.

Szkło ołowiowe

Szkło ołowiowe - bezbarwna i przezroczysta odmiana szkła zawierająca pewną ilość ołowiu wprowadzonego w postaci tlenków (glejty lub minii). Za szkło ołowiowe uważa się według norm takie szkło, które zawiera ponad 18% tlenku ołowiu.

Własności:

Wprowadzenie ołowiu do szkła powoduje zmianę szeregu własności fizycznych szkła.

-Znaczny wzrost współczynnika załamania światła

-Zwiększenie gęstości do 3,5 g/cm³, a nawet ponad 6 g/cm³.

-Zwiększenie przepuszczalności światła ultrafioletowego

Ponadto szkło ołowiowe jest bardziej miękkie i mniej odporne na działanie kwasów, przez co dobrze nadaje się do rzeźbienia.

Wytwarzanie

Do wytwarzania szkła ołowiowego używa się:

-krzemionki z piasku, 

-minii ołowiowej, 

-saletry potasowej, 

-arszeniku, 

-potażu

Szkło optyczne

Szkło odznaczające się dużą przepuszczalnością światła. Stosowane na potrzeby optyki. Ważnymi cechami tego rodzaju szkła to m.in. współczynnik załamania i gęstość.

     Szkło optyczne do danych zastosowań muszą się odznaczać określonymi wartościami współczynnika załamania światła, wszystkie szkła optyczne — dużą przepuszczalnością światła, jednorodnością (zwłaszcza optyczną), wytrzymałością mechaniczną (twardością, odpornością na zarysowanie) i odpornością chemiczną. 

     Do produkcji szkło optyczne w zasadzie nie stosuje się surowców mineralnych, używa się związków chemicznie czystych. Są to najczęściej tlenki: krzemu (SiO2), boru (B2O3), fosforu (P2O5), glinu (Al2O3), cynku (ZnO), baru (BaO), ołowiu (PbO), wapnia (CaO), magnezu (MgO), potasu (K2O), sodu (Na2O), antymonu (Sb2O3), arsenu (As2O3), tytanu (TiO2), oraz związki fluoru. W zależności od składu chemicznego rozróżnia się szkło optyczne ołowiowe (flint) i szkło optyczne bezołowiowe (kron). Wytwarza się też szkło optyczne nie zawierające SiO2 (tzw. krony fosforowe) lub alkaliów (krony ciężkie), szkła zawierające do 20% antymonu (tzw. flinty specjalne) i innych. Do wyrobu szkła optycznego stosuje się surowce o dużej czystości (poza piaskiem lub kwarcem nie stosuje się surowców naturalnych).

Zastosowanie w optyce:

• szkła w okularach
• mikroskopy
• lupy
• aparaty fotograficzne
• lornetki
• różnego rodzaju soczewki

Szkło jenajskie (laboratoryjne)

Szkło jenajskie to szlachetny gatunek szkła wysokiej klasy. Charakteryzuje się:

• dużą wytrzymałością mechaniczną

• opornością na działanie odczynników chemicznych

• odpornością na nagłe zmiany temperatury

Zastosowanie

• aparatura chemiczna

• szklany sprzęt laboratoryjny

• sprzęt kuchenny

Szkło Budowlane

Zastosowanie:

• Zastosowanie w domach

• Zastosowanie komercyjne

Funkcje szkła:

• ochrona przed słońcem
• izolacja cieplna
• ochrona przed ogniem
• ochrona przed hałasem
• dekoracjyjna

Szkło w zębie?

Współczesna stomatologia coraz częściej korzysta z włókien szklanych i kompozytów wzmacnianych tymi włóknami. 
Są one estetyczne (białe albo przezroczyste), twarde i odporne na uszkodzenia. Ich stosowanie jest komfortowe nie tylko dla pacjentów, lecz także dla lekarzy. Często nawet skomplikowane prace mogą być wykonane w czasie jednej wizyty.
Materiały te umożliwiają wzmocnienie i odbudowę zęba przy zachowaniu maksymalnej ochrony zdrowych tkanek, nadają się do wykonywania aparatów ortodontycznych oraz są przydatne w leczeniu kanałowym.